Ashwagandha FAQ

Alkohol

Spożywanie alkoholu podczas suplementacji ashwagandhy nie jest wskazane, ale nie jest też szkodliwe. Należy pamiętać, że ashwagandha działa kojąco i uspokajająco, a więc podobnie jak alkohol, dlatego połączenie tych dwóch substancji może wywołać naprawdę głębokie rozluźnienie. Co więcej, obie te substancje działają synergistycznie, a więc potęgują wzajemnie swoje działanie. Ashwagandha może sprawić, że do uzyskania efektu upojenia będziemy potrzebowali mniejszej ilości alkoholu niż zwykle, dlatego jeśli planujemy imprezę, warto zmniejszyć zarówno dawkę ashwagandhy, jak i alkoholu [1, 2].

Plusem tej kombinacji może być to, że ashwagandha, jako adaptogen i surowiec bogaty w związki bioaktywne, może pomóc szybciej odzyskać kondycję i nastrój po zakrapianej imprezie. W takiej sytuacji nieco większa poranna dawka ashwagandhy jest jak najbardziej wskazana [1].

Innym ciekawym aspektem jest też stosowanie ashwagandhy w okresie odstawienia alkoholu. Okazuje się, że ashwagandha może pomóc przetrwać trudne momenty abstynencji, ponieważ skutecznie redukuje napięcie, które jest najczęstszą przyczyną sięgania po alkohol [3].

Kawa

Ashwagandha jak najbardziej może być stosowana razem z kawą/kofeiną. Obie te substancje wyraźnie poprawiają koncentrację i funkcje poznawcze, przy czym ashwagandha łagodzi napięcie i stres, dlatego kombinacja ta może okazać się znakomita do nauki i pracy intelektualnej. Należy tylko pamiętać o tym, że kawa może nieznacznie obniżyć przeciwlękowe działanie ashwagandhy, dlatego jeśli stosujemy ashwagandhę w celu złagodzenia lęku, powinniśmy zrezygnować z kawy. Jeśli jednak mamy jakiekolwiek wątpliwości lub połączenie to nie sprawdza się, dobrym rozwiązaniem może być wypijanie kawy o poranku i zażywanie ashwagandhy wieczorem.

Tarczyca – niedoczynność, nadczynność oraz choroby autoimmunologiczne

Szereg badań wykazał pozytywny wpływ ashwagandhy na poziom hormonów tarczycy w przypadku jej niedoczynności. Okazuje się, że regularna suplementacja tej rośliny powoduje podniesienie poziomu hormonów T3 i T4. Potwierdziły to eksperymenty na zwierzętach oraz próby z udziałem pacjentów z subkliniczną niedoczynnością tarczycy [4, 5]. Warto więc wspierać terapię niedoczynności tarczycy ashwagandhą, nie rezygnując oczywiście z leków przepisanych przez lekarza i pamiętając o kontroli poziomu hormonów, ponieważ może zajść potrzeba ustalenia nowej dawki zażywanych leków.

Co ciekawe, w przypadku nadczynności tarczycy ahwagandha również może zadziałać korzystnie. W przeciwieństwie do syntetycznych leków, rośliny działają wielokierunkowo i zdarza się, że ta sama roślina potrafi uregulować procesy biochemiczne w taki sposób, że albo podnosi ekspresję genów zaangażowanych w dany proces, albo ją obniża, w zależności od tego, jakie są potrzeby organizmu. Prawdopodobnie tak właśnie działa ashwagandha w nadczynności tarczycy. Przypuszcza się, że hamuje ona konwersję T4 do T3, jednak dowody naukowe na ten temat są ograniczone. A zatem stosując ashwaghandę w tym schorzeniu, należy zachować szczególną ostrożność i monitorować poziom hormonów tarczycy [6].

Osobnym wątkiem jest choroba Hashimoto oraz choroba Gravesa-Basedowa. Ta pierwsza wiąże się z niedoczynnością tarczycy, a druga z jej nadczynnością. Jednak nie są to ściśle choroby tarczycy, lecz choroby autoimmunologiczne, które powodują, że organizm niszczy swój własny narząd. W przypadku chorób autoimmunologicznych należy zwracać szczególną uwagę na dietę, ponieważ pewne pokarmy są niewskazane, gdyż potęgują stan zapalny. Do takich pokarmów zaliczane są rośliny z rodziny psiankowatych (Solanaceae), do których należy właśnie ashwagandha, stąd jej suplementacja w powyższych schorzeniach może budzić wątpliwości. W bazie PubMed nie widnieją jeszcze żadne badania na temat wpływu ashwaghandy na te dwie choroby, jednak przeprowadzono wiele eksperymentów, które udowadniają przeciwzapalne właściwości tej rośliny

Związki czynne ashwaghandy, które odpowiadają za jej działanie przeciwzapalne, znacznie przewyższają liczebnością te, które mogą ewentualnie stan zapalny spotęgować. Co więcej, tolerancja na poszczególne produkty żywnościowe u osób z chorobami autoimmunologicznymi jest sprawą bardzo indywidualną. Doniesienia w sieci mówią o tym, że większość osób z chorobą Hashimoto lub Gravesa-Basedowa odnosi korzyści z zażywania ashwagandhy, ale było też kilka osób, u których ta suplementacja nie sprawdziła się.

Depresja

Ashwagandha jest rośliną wysoce zalecaną w terapii depresji. W lekkiej depresji może być stosowana samodzielnie lub w połączeniu z innymi ziołami czy suplementami (brahmi, żeń-szeń czerwony i syberyjski, rhodiola, reishi, 5-HTP, CBD), natomiast w poważniejszych przypadkach może stanowić solidne wsparcie dla terapii farmakologicznej. Można (a nawet warto) łączyć ją z lekami przeciwdepresyjnymi, za wyjątkiem tych z grupy IMAO (w przypadku IMAO ashwagandha może hamować ich działanie inhibicyjne). Co ciekawe, w połączeniu z niektórymi lekami ahwagandha wykazuje działanie synergistyczne (imipiramina, fluoksetyna) [9].

Badania potwierdzają pozytywny wpływ ashwagandhy na samopoczucie i jakość życia. Roślina ta pomaga ustabilizować wewnętrzny spokój, łagodzi lęk i niepewność, wywołuje uczucie „lekkości” i czystość myśli. Właściwości te przyczyniają się następnie do wzrostu motywacji do działania i mogą pomóc w wypełnieniu pustki i bezsilności, która często towarzyszy depresji.

Przeprowadzone dotychczas próby kliniczne badające działanie ashwagandhy skupiały się przede wszystkim na właściwościach przeciwlękowych tej rośliny, ale w jednej z nich wzięto pod uwagę również wpływ ashwagandhy na nastrój, który poprawił się u 77% pacjentów cierpiących na chroniczny stres [10, 11]. Antydepresyjne działanie ashwagandhy wykazał również eksperyment na szczurach, a było ono tak silne jak działanie imipiraminy – leku stosowanego u pacjentów z depresją [12].

Menopauza

Ashwagandha jest fantastycznym ziołem dla kobiet przechodzących menopauzę. Potrafi złagodzić wiele nieprzyjemnych objawów tego okresu oraz istotnie poprawić jakość życia. Objawy menopauzy spowodowane są wygasaniem pracy żeńskiego układu rozrodczego i malejącą ilością hormonów płciowych. Do objawów tych należą wahania nastroju, irytacja, obniżony nastrój, problemy ze snem, spowolniony metabolizm, obniżone libido i uderzenia gorąca. Każdy z tych objawów może zostać złagodzony dzięki regularnej suplementacji ashwagandhy. Zioło to co prawda nie oddziałuje bezpośrednio na estrogeny i inne hormony płciowe, ani na narządy rozrodcze, ale reguluje działanie hormonów stresu, hormonów tarczycy oraz neuroprzekaźników mózgowych, a tym samym przyczynia się do poprawy metabolizmu i samopoczucia oraz pomaga lepiej radzić sobie z napięciem i stresem [13]. Próba kliniczna z udziałem kobiet w okresie menopauzy potwierdziła, że ashwagandha łagodzi objawy związane z tym okresem, a dodatkowo podnosi libido i poprawia jakość życia seksualnego oraz ogólną jakość życia [14].

Cukrzyca

Ashwagandha może zarówno poprawić wskaźniki związane z cukrzycą, jak i złagodzić powikłania tej choroby, takie jak spadek libido, zmiany prooksydacyjne i stany zapalne. Warto więc wesprzeć terapię tą rośliną, nie rezygnując oczywiście z leków przepisanych przez lekarza. Liczne badania, zarówno te na zwierzętach oraz te z udziałem chorych na cukrzycę wykazały, że zażywanie ashwagandhy skutkuje obniżeniem poziomu glukozy we krwi, jeśli jest on za wysoki [15, 16]. Co więcej, ashwagandha przyczynia się do wzrostu wrażliwości tkanek na insulinę, czyli redukuje insulinooporność [17]. Ashwagandhę można stosować łącznie z lekami przeciwcukrzycowymi, jednak trzeba pamiętać o tym, aby regularnie sprawdzać swój poziom cukru we krwi i w razie potrzeby wspólnie z lekarzem skorygować dawkę leku.

Ciąża i laktacja

Ashwagandha zawiera związki, które mogą wywołać poronienie i z tego powodu jest niezalecana podczas ciąży. Z kolei dla matek karmiących ashwagandha jest bezpieczna, a w tradycyjnej medycynie Ajurwedy od wieków stosuje się ją jako środek wspierający laktację [8].

Dla dzieci

Ashwagandhę z powodzeniem możemy włączyć w codzienną dietę dziecka. Największa korzyść, jaką mogą odnieść dzieci z zażywania tej rośliny, to zdolność do łatwiejszej adaptacji do zmian i trudnych czynników środowiskowych. Ashwagandha może ułatwić dzieciom funkcjonowanie w szkole zarówno w aspekcie nauki i stawiania czoła wyzwaniom poznawczym, jak i w sytuacjach z rówieśnikami, które mogą budzić dużo napięcia u nieco bardziej wrażliwych dzieci. Dzieci, które dobrze radzą sobie ze stresem, osiągają lepsze wyniki w nauce, chętniej się uczą i nawiązują zdrowe kontakty z rówieśnikami. Co więcej, pozytywny wpływ ashwagandhy na funkcjonowanie mózgu może pomóc w wykształceniu doskonałej pamięci u dziecka już we wczesnych latach życia [18]

Ashwagandha rzadko wywołuje efekty niepożądane i dzieje się to zwykle wtedy, kiedy jest zażywana w formie ekstraktu i w wysokich dawkach. Do efektów tych należą mdłości, wymioty i inne dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Aby ich uniknąć, należy stosować rozsądne dawki, zgodnie z zaleceniami na opakowaniu, i przyjmować ashwagandhę razem z posiłkami. Jeśli naprawdę potrzebujemy zażywać ashwagandhę w bardzo wysokich dawkach, jej suplementację należy rozłożyć na kilka mniejszych porcji w ciągu dnia.

Do innych efektów niepożądanych należą te, które wiążą się z farmakologicznym leczeniem niektórych chorób. Należy zachować ostrożność w przypadku przyjmowania leków na nadciśnienie, cukrzycę, choroby tarczycy i hipercholesterolemię oraz regularnie wykonywać badania krwi, gdyż ashwagandha może pogłębić działanie leków i w rezultacie zbyt mocno obniżyć niektóre parametry. Ostrożność jest wskazana także podczas przyjmowania leków przeciwlękowych – w tym wypadku ashwagandha zażywana rano może spotęgować uspokojenie i wywołać senność.

Stosowanie ashwagandhy w chorobach autoimmunologicznych jest na ogół niezalecane (aspekt chorób autoimmunologicznych tarczycy został omówiony powyżej). Ashwagandha wzmacnia system odpornościowy, może więc nasilić reakcje autoagresywne organizmu i zahamować immunosupresyjne działanie leków.

Należy się wstrzymać ze stosowaniem ashwagandhy, jeśli czeka nas operacja. Kojący wpływ ashwagandhy na układ nerwowy może spotęgować działanie substancji znieczulających, dlatego przed operacją należy zrobić 2-tygodniową przerwę w suplementacji [19, 20].